Het belooft een zonnige zondag te worden. Joeske van het Crisis Interventie Team neemt om 9.00 uur de dienst over van haar collega die de avond en nacht coördinatie heeft gehad. Ze hebben een telefonische overdracht; het is rustig geweest. Slechts twee telefoontjes en er liggen geen zaken die meteen moeten worden opgepakt. Maar dan…
Om 9.15 uur belt een jongedame van 25 (casus A). Ze heeft ruzie met haar moeder en voelt zich niet veilig. Ze gaat zo naar haar vader (ouders zijn gescheiden) en is bang voor zijn reactie vanwege eerdere ervaringen. We bespreken uitgebreid haar persoonlijke situatie. Naar aanleiding daarvan spreken ze af dat ze eerst kijkt hoe het contact met haar vader verloopt. Als het escaleert, weet ze dat ze 112 moet bellen. Anders spreken ze af dat ze later nog contact hebben, indien nodig.
Om 10.00 uur belt een begeleider van een meneer die in hechtenis zit vanwege huiselijk geweld (casus B). Deze meneer heeft onderdak nodig, want hij krijgt een gedragsaanwijzing opgelegd. Dat betekent 90 dagen een contact- en locatieverbod. Meneer heeft geen netwerk waar hij kan verblijven. Het time-out bed waar het CIT een beroep op kan doen, is waarschijnlijk bezet door casus C. Het CIT zal naar een alternatief moeten kijken. De begeleider heeft een alternatief geregeld voor komende nacht. Voor vervolg moet nog wel iets geregeld worden. Ze spreken af dat we morgen af moeten stemmen of het Time-out bed weer beschikbaar is.
Om 10.15 uur gaat weer de telefoon. Een vader belt vanwege zijn zoon van half 20 die gisteren door ons is geplaatst op het noodbed vanwege een escalatie thuis (casus C). Er lijkt iets mis te zijn gegaan in de plaatsing, want zijn zoon zou op het time-out bed geplaatst worden voor het hele weekend. En hij staat nu op straat. Het CIT gaat kijken wat er is mis gegaan.
Rond 10.30 heeft Joeske afstemming met noodbed Traverse (dak- en thuislozen opvang) waarin ze haar uitleg geven over hoe de plaatsing is verlopen. Nog voor Joeske de gelegenheid heeft dit terug te koppelen, komt het volgende telefoontje.
Om 11.45 uur spreekt Joeske de zoon uit Casus C. Hij is zijn spullen aan het pakken bij het noodbed. Joeske geeft aan haar best te doen om alsnog de plaatsing bij het Time-out bed te regelen. Om 12.15 uur kan ze hem de bevestiging geven. Ze vraagt haar collega die actieve dienst heeft om bij de plaatsing aanwezig te zijn, zoals in de samenwerkingsafspraken is vastgelegd.
Om 12.00 uur belt de jongedame van Casus A terug. Het is opnieuw uit de hand gelopen met haar moeder en ze zit inmiddels op het politiebureau. Joeske en het meisje spreken af dat ze eerst het gesprek met de agent aan gaat (die op haar staat te wachten) en dat de politie of zijzelf het CIT terug belt voor vervolg. Joeske belt daarna met de opvang om te checken of er überhaupt plekken beschikbaar zijn, mocht deze jongedame niet thuis kunnen blijven en er geen mogelijkheden in het netwerk zijn.
Om 13.00 uur wordt het CIT weer gebeld. Een 14 jarige is erg boos geworden en dat heeft zich fysiek geuit. Een situatie waarbij het gedurende het telefoongesprek erg onrustig bleef. Joeske maakt de afweging haar collega van de actieve dienst er naar toe te sturen. Zodat diegene kan inschatten wat er nodig is. Ze stemt tevens met de bereikbaarheid van Veilig Thuis af, omdat zij deze casus kennen.
De begeleider van casus B belt om 13:45. Alternatieve opvang is helaas geen optie. Wat nu? Joeske gaat kijken wat de mogelijkheden zijn, al zijn ze erg beperkt aan het worden. Een kwartier later belt ook de politie om de urgentie duidelijk te maken. Meneer wordt vrijgelaten, maar kan nergens naar toe. Na overleg belt Joeske om 14.15 uur naar de politie en de begeleider dat meneer naar een hotel kan met diverse voorwaarden. Hiermee lijkt voor nu de situatie onder controle. Ze maken nog een aantal praktische afspraken en morgen zal Veilig Thuis de casus samen met de begeleider verder oppakken.
Om 16.00 uur heeft Joeske app contact met een mevrouw die naar een veilige plek zou gaan vanwege problemen thuis. Ze ziet hier echter vanaf. Joeske en mevrouw maken veiligheid afspraken voor de avond en nacht en Joeske mailt de betrokken hulpverlening over de situatie. Daarnaast belt ze de opvanglocatie dat mevrouw niet zal komen en deze plek weer vrij is voor een eventuele andere dringende situatie.
Het einde van haar dienst zit erop om 17:00. Joeske draagt de dienst over aan haar collega die de avond en nacht coördinatie heeft. Joeske is echter nog niet klaar, want er ligt nog wat registratie en overdracht naar betrokken hulpverleners en Veilig Thuis op haar te wachten.
De volgende ochtend krijgt ze een telefoontje van haar collega die de avonddienst heeft gedraaid: nul telefoontjes gehad die avond! Zo zie je maar dat een dag/avond nooit hetzelfde is bij het Crisis Interventie Team.
