Het eerste kerstdag wanneer de politie naar het CIT belt. Nicole en Sietske hebben samen avonddienst. De politie is ter plaatse bij een gezin waar een moeder boos en niet meer voor reden vatbaar is. Overdag heeft de vader, haar zoontje (5 jaar) zonder toestemming meegenomen. Ze trapt tegen een deur en dreigt haar partner iets aan te doen. Zowel de moeder als de vader zitten nu hoog in hun emotie. De politie maakt zich zorgen over de veiligheid van het kind door de uitspraken die de moeder doet richting de partner. Daarnaast weten ze dat de boosheid en emotie van de ouders impact heeft op het kind.
Wanneer Sietske aankomt bij de woning wordt ze opgewacht door de politie en de vader van het kind. Zijn zoontje is inmiddels door het voorlezen in slaap gevallen.
Sietske gaat eerst in gesprek met de moeder en daarna met de vader. Ze start een gesprek met de moeder, die er op dat moment rustig bij zit. Zodra er wordt gesproken over het voorgevallen incident loopt de spanning direct op. Het gesprek verloopt moeizaam, de moeder spreekt steeds sneller en maakt verwijten richting de vader. Ze vindt dat haar partner verantwoordelijk is voor alle problemen binnen de thuissituatie. Sietske probeert samen met de moeder te kijken naar de beste oplossing voor de veiligheid van hun zoontje, maar dit lukt niet. De moeder is koppig en boos en vindt het daardoor lastig om in het belang van haar zoon te denken.
Daarna gaat Sietske in gesprek met de vader, hij vertelt wat er die dag precies is gebeurd. De moeder van zijn zoon was eerder deze dag zo boos, dat hij heeft besloten om samen met zijn zoontje het huis te verlaten. Hij verwachtte dat als hij terug zou komen zijn partner rustiger zou zijn. Maar toen de vader met zijn zoon thuis kwam was de moeder opnieuw boos. Hij vertelt dat hij bang is om het huis te verlaten omdat hij denkt dat de moeder de zorg voor hun zoontje niet alleen kan dragen. Hij vertelt ook tegen Sietske dat hij de dreigingen van zijn partner met een korreltje zout neemt en dat dat ze dit nooit zal uitvoeren.
Uiteindelijk maakt Sietske de keuze om het zoontje die avond in zijn eigen bed te laten liggen. Hij slaapt rustig en er lijkt voldoende rust te ervaren om door te kunnen slapen. Doordat het niet lukt om dezelfde avond afspraken te maken spreekt dat het CIT af dat ze de volgende dag langskomen om te overleggen wat er nodig is voor een veilige thuissituatie. De moeder zal beneden blijven en de vader zal boven verblijven.
Even later besluiten de politie en het CIT om het huis te verlaten. Op het moment dat ze willen gaan ontstaat er weer onrust in het huis. Sietske overlegt met haar collega Nicole, de politie en de ouders. Gezamenlijk komen ze tot het besluit dat er beter een andere oplossing kan komen voor de rust en veiligheid van het zoontje. De moeder gaat samen met haar zoontje naar haar ouders die in een andere regio wonen. Met de moeder wordt afgesproken dat er altijd een familielid bij is wanneer ze met haar zoontje is. Het CIT draagt het gezin over aan de betrokken hulpverlening. Zij zullen na de kerstdagen samen met de ouders kijken hoe ze kunnen zorgen voor een veilige thuissituatie voor het zoontje.
