De politie belt over een man van 62 jaar. Hij zorgt al enige tijd voor overlast in de buurt. Er zijn meerdere zorgmeldingen door de politie opgemaakt. De buurt heeft de politie gebeld omdat ze sinds 4 dagen geen teken van leven hebben gehoord van de man.
Na aanbellen doet de man niet open waarop de politie besluit om de deur te forceren. Aanvankelijk treffen ze niemand aan, maar uiteindelijk blijkt hij in zijn bed te liggen. De woning is enorm vervuild. Ook is er een hond in huis te zijn die een zwaar verwaarloosde indruk maakt. De man maakt een verwarde indruk en kan geen adequate antwoorden geven. Hij weet zelfs niet meer hoe zijn hond heet. De politie wil daarom graag een psychiatrische inschatting. In eerste instantie hebben we hiervoor verwezen naar de GGZ crisisdienst. De crisisdienst van de GGZ is echter afgebeld omdat de man wel verward is, maar niet psychotisch. De politie wil wel graag dat er een inschatting gemaakt wordt in deze zorgwekkende situatie.
De man geeft aan al dagen in bed te liggen. Hij heeft 5 dagen niet gegeten of geslapen. Ook geeft hij aan al dagen zijn medicijnen niet ingenomen te hebben want deze waren er volgens hem niet. Na even zoeken blijkt de medicatie wel aanwezig te zijn en is hij geholpen met het innemen van de medicijnen. Hoewel de woning anderhalve week geleden helemaal gereinigd is door de gemeente, lijkt het nu alsof de woning al geruime tijd niet meer schoongemaakt is. In de slaapkamer staan twee emmers, één waar hij uit drinkt en één waar hij in spuugt. Het hele huis ligt onder allerlei spullen, hondenpoep, karnemelk, andere viezigheid en een boel dingen die ondefinieerbaar zijn. Ook is de man volgens het systeem bekend bij het wijkteam en staat er een aanvraag voor intramurale zorg open.
Onze collega Amber gaat ernaartoe om een inschatting te maken. Bij aankomst ligt de man in zijn bed en heeft de politie zijn hond in beslag genomen. Wanneer Amber hem gedag zegt komt hij overeind zitten. Op de vraag wat er is gebeurd vertelt hij een heel onduidelijk verhaal over iets wat hij met de politie zou hebben afgesproken. Hij blijkt niet precies te weten waarom de politie er is. Hij geeft aan dat ze hem iets zouden komen brengen.
Amber vraagt vervolgens wat hij de afgelopen dagen heeft gedaan. Terwijl hij zoekt naar zijn shag, geeft hij aan dat hij wat paddenstoelen heeft gerookt en wat bloemetjes en plantjes heeft gemixt met zijn shag. Hij weet niet welke dag het is of hoe lang hij zijn vriend niet heeft gezien. Samen met een vriend laat hij regelmatig de hond uit of gaan samen vissen, maar de laatste keer is al heel veel weken geleden. De man staat op uit zijn bed en loopt naar de bank waar hij verder zoekt naar iets om te roken. Hij geeft aan veel honger te hebben en wilde graag dat er eten voor hem zou worden geregeld.
Op dit moment gaat het niet helpen om de man uit zijn omgeving te halen. Daarnaast blijkt hij naarmate de tijd verstrijkt ook veel beter aanspreekbaar en lijken de medicijnen zijn werk te doen. De huisarts van de HAP heeft de man medisch nagekeken. Buiten het feit dat er goed te zien is dat hij veel te weinig eet is hij “gezond” en zijn er geen tekenen van medische problemen. Echter, kan hij niet goed voor zichzelf zorgen en heeft dringend zorg nodig. Daarom is afgesproken dat wij contact opnemen met de hulpverlening waar hij zelf aangeeft vroeger begeleiding van gehad te hebben. Daarnaast heeft Amber met hem afgesproken (na hem wat ontbijtkoekjes achtergelaten te hebben) dat hij die op eet, genoeg drinkt en goed voor zichzelf zorgt die nacht.
De volgende dag hebben we contact opgenomen met de lopende hulpverlening. Zij bleken nog nooit binnen te zijn geweest omdat hij nooit opendoet. Hierop is aangegeven dat er dringend zorg voor hem nodig is en er opgeschaald moet worden zodat hij de zorg krijgt die hij nodig heeft.
